La cretta gioga per mai en quel senn ina rolla, che jau sun creschida si en ina societad ch’è furmada da valurs cristianas. E quellas sustegn er jau, per la pli gronda part. Sco giustia, amur pel proxim, speranza. Quai ha ina fitg grond’ impurtanza er per mes mintgadi politic. Baselgia sco instituziun, nua ch’ins viva la cretta, quai ha per mai damain relevanza. Schebain che jau sun confirmada e vegn gugent a guardar baselgias, er sche jau prend part a tschertas occurrenzas che han far cun la cretta. Ma dad ir a pregia, quai capita tar mai plitost raramain.

Da las giadas discur jau ad insatge u insatgi, che n’è betg jau mamezza ed er betg in’ autra persuna. Ma da quai ma spetg jau insatge. Sco uffant è quai anc stà part da mia vita. Surtut mes tats e mias tattas han urà regularmain, avant il mangiar ed avant il durmir. Ma il classic ch’ins enclegia sut urar, quai na fatsch jau oz betg pli.

A la noziun Dieu schess jau da « na ». Ma far dumondas, er in pau en il vid, quai fatsch jau bain. Tgi sun jau? Nua vom jau via? Fai senn, quai che jau fatsch? Damai las grondas dumondas, che mes visavis en il mintgadi na ma pon betg respunder e che er jau mamezza na ma poss betg respunder senz’auter. Che pli probabel nagin na po respunder uschè senz’auter.

Jau sun persvasa ch‘ins sto crair insatge. Ins sto crair en sasez e ch’igl è gist en quala direcziun ch’ins sa muventa en sia vita. E per mai sin il champ politic stoss crair natiralmain che mias valurs e finamiras mainian al bun. Ed igl è adina in avair la fiduzia ed ina cretta, gea, che quai ch’ins fa saja bun.