Cretta ha num quai ch’ins na sa betg. Quai ch’ins crai, quai è quai ch’ins na sa betg. E sch’ins crai en insatge, lura s’han ins per il solit decis ina giada per quai.

La lescha sa basa sin quai, che l’uman possa dominar tut e savair tut e decider tut. En quel reguard è la lescha mundana, vul dir: quella ch’ils tribunals applitgeschan, betg la medema che la lescha da la Bibla. Perquai ch’i dat là en la Bibla er chaussas ch’ils umans n’enclegian betg be dalunga. E quellas pon els tuttina far la basa da lur decisiuns. Er sch’els n’enclegian quellas betg adina. Quai ma para però d’esser auter tar las leschas mundanas. Sche in na-giurist n’enclegia quai betg, alura po el consultar in giurist. Quel al declera quai, sperain. Tar ils teologs n’è quai betg adina uschia. Er ils teologs na san betg declerar tut.

Jau na crai betg en in Dieu che represchenta ina persuna. Igl ha bain adina num, sche ins ura, mainan ins in dialog cun Dieu. Ma jau na ma volv a Dieu en il senn da “Dieu, ma di sche”, u “Dieu, fa quai” e “Dieu fa tschai”. Jau stun plitost en in contact da fiduzia cun el. Jau ma di: “Dieu vegn a chattar x-ina via.” Quai ch’ è forsa er anc da dir: En conflicts e dispitas, là gioga la religiun ed en il senn il pli vast forsa er la cretta en quel reguard ina rolla, che jau hai dapli respect dals umans. Sche jau sun en dispitas, ed en la lavur d’ina suprastanza datti natiralmain da las giadas dispitas, alura ma dun jau fadia d’esser generus cun la glieud. Jau lasch er passar in pau temp e pens: “Ve, i n’è betg stà uschè mal”. Jau porsch mes maun e nus empruvain da’ ns cunvegnir puspè.