Ina caussa ch’ei per mei impurtonta, ei l’ecumena ed era la veta cristiana el mintgadi e la convivenza, era cun la pleiv catolica che nus reformai a Glion vein.
La cardientscha ei mia derivonza; mia educaziun ei cardientscha. La segirtad che jeu hai giu en mia veta entochen uss, che la cardientscha gida e sustegn mei. Aber jeu creiel era che la cardientscha seigi buc adina rispostas positivas da Diu. La cardientscha ei era in semetter in ord l’auter cun ils problems, culs temas. En quei senn ei la cardientscha ina part impurtonta dalla veta.
In mument che la cardientscha ei stada impurtonta per mei ei segir stau la naschientscha da mia feglia. Quei ei stau per mei in grond mument, in mument che jeu hai buca saviu engraziar avunda a Diu per in affon saun, in affon che ha tut ch’ei vidlunder. Quei ei stau in mument. In secund mument ei stau quel ch’jeu sun staus agl ur dad in burnout, sco ins di oz, nua che jeu levavel la damaun e vevel las larmas che mavan. Leu hai jeu sentiu enzaco il sustegn, jeu hai viu che l’oraziun ed il discuors cun Diu han fatg bein a mi. Quei ei stau per mei aunc pli impurtont - aunc pli impurtont ch’igl accumpignament psichiatric ei stau per mei dad anflar rispostas sin mias damondas.
Jeu creiel ch’ei ha schon era dau muments che jeu hai buca survegniu rispostas da Diu. Jeu creiel quei ha mintgin, jeu sun probabel cheu buc il sulet. Aber en miu cass eisi segir stau era en connex cun relaziuns ch’ins ha buca saviu capir daco ch’ei va buca pli, daco ch’igl ei uss iu dapart, daco che… Daco ei Diu sedecidius per tschel e buca per mei. Quei ein aschia da quellas damondas che jeu hai era schon fatg. Quei ei stau da quellas situaziuns ch’ei ha dau, che jeu hai giu il sentiment: Nua ei Diu, daco lai el mei persuls? Daco lai el mei en perfetg cun miu problem che jeu hai cheu. Aber jeu hai lu era stuiu dir, en sesez vulan ins forsa damemia. Cu ins drova Diu havess el dad esser cheu, ed uss eis el inaga buca cheu. Ei vegn ad haver ses motivs.
La fede rappresenta un faro di speranza e un fondamento etico per l'essere umano del ventunesimo secolo, un periodo caratterizzato da profondi cambiamenti sociali, politici e tecnologici. In un mondo spesso segnato da conflitti, crisi e incertezze, la fede puó rassicurare offrendo un senso di appartenenza, di significato e di direzione.
Nel contesto moderno, la fede dovrebbe incoraggiare la tolleranza, il dialogo interreligioso e una maggiore comprensione tra le diverse culture. Dovrebbe invitare a riflettere su valori universali come l'amore, la giustizia e la compassione. In un'epoca in cui l'individualismo può prevalere, la comunità cristiana rappresenta un'opportunità per costruire legami significativi e per affrontare insieme le sfide del giorno d'oggi.